Μου προκαλεί πάντως μεγάλη
εντύπωση η εμμονή των ευρωπαίων ηγετών αλλά και της τρόικα στην υλοποίηση των
δεσμεύσεων της Ελλάδας. Η μεγάλη απορία είναι γιατί οι δεσμεύσεις πρέπει
αποκλειστικά και μόνο να αφορούν μέτρα δημοσιονομικής περιστολής και
αποκρατικοποιήσεων. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να εμμένουν οι ευρωπαίοι ηγέτες
στην αύξηση των Ξένων Αμεσων Επενδύσεων. Και να κρίνονται οι επιδόσεις της ελληνικής
οικονομίας στον τομέα αυτό. Άλλο παράδειγμα θα μπορούσε να κάνει με την αύξηση
των εξαγωγών και την μείωση των εισαγωγών έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το
μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας που ονομάζεται εξωτερικό ισοζύγιο.
Σημειωτέον ότι αυτή η εμμονή παρουσιάζεται όταν η ελληνική οικονομία αλλά και η
ελληνική κοινωνία έχουν καταβάλει το
μεγαλύτερο τίμημα στον βωμό της δημοσιονομικής σταθεροποίησης. Πολύ περισσότερο
όταν είναι ήδη γνωστό ότι δύο χρόνια τώρα η δημόσια πολιτική έχει εγκλωβιστεί
αποκλειστικά και μόνο στην εφαρμογή των μέτρων των μνημονίων και στην
διαχείριση των πολιτικών κρίσεων από την εφαρμογή αυτών των μέτρων και..
προκοπή δεν είδαμε.
Κύριε Καθηγητά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα
Το άρθρο σας είναι τεκμηριώμενο και δίνει προοπτική στην χώρα και ειδικότερα στην οικονομία. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή την στιγμή εφαρμόζεται η πολιτική του ΔΝΤ(εσωτερική υποτίμηση) και είναι αυτονόητο ότι πρέπει αμέσως μετά να γίνει αυτό που προτείνετε εσείς. Εύχομαι να εισακουσθείτε..