Στο αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών τόσο η ελληνική πολιτική σκηνή όσο και οι οικονομικές εξελίξεις επένδυαν και συνεχίζουν να επενδύουν. Πολύ περισσότερο σε ημέρες κρίσης και αυξημένης αλληλεπίδρασης των οικονομιών.
H διακυβέρνηση Obama χαρακτηρίστηκε από το ενεργό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην Ε.Ε. Ο Τim Gartney, αντιπροσωπευτικός πολιτικός της αμερικανικής εξωστρέφειας, προσπάθησε επανειλημμένα (ανεπιτυχώς κατά την γνώμη μου ) να εξάγει στην ΕΕ την πολιτική της νομισματικής χαλάρωσης την λεγόμενη QE3. Η πολιτική αυτή εξειδικεύεται με την παρέμβαση στην αγορά ομολόγων την αγορά μετοχών και άλλων περιουσιακών στοιχείων κατά κύριο λόγο όμως με την ενίσχυση της αξίας των στοιχείων του ενεργητικού των τραπεζών.
Το πρόβλημα με αυτή την πολιτική είναι ότι η μονομερής εφαρμογή της θα σήμαινε και μια σημαντική υποτίμηση του δολαρίου έναντι στο ευρώ γι αυτό τον λόγο απαιτεί μια συντονιστική προσπάθεια. Έτσι μετά τις αμερικανικές εκλογές με τη συνέχιση της διακυβέρνησης Obama αναμένεται να ενταθούν οι πιέσεις για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.
Ο Μ. Romney ως αντιπροσωπευτικός εκφραστής του συντηρητισμού των μεσοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ προτάσσει την εσωστρέφεια της οικονομικής πολιτικής. Είναι αρκετές οι δηλώσεις του Μ. Romney που εκφράζουν την έντονη κριτική του στην ευρωπαϊκή πολιτική που χαρακτηρίζεται απ οποιασδήποτε μορφής επέκταση και ελλειμμάτων. ‘
«Η Ευρώπη δεν δούλεψε στην Ευρώπη» δήλωσε στην σύνοδο των συντηρητικών υπονοώντας ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο έχει αποτύχει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως αντιπαράδειγμα. Οι οικονομικές του απόψεις καθώς και οι προτάσεις πολιτικής φαίνεται να επηρεάζονται περισσότερο από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και λιγότερο από μια σαφή οικονομική αντίληψη. Έτσι χρησιμοποιούνται τα ευρωπαϊκά παραδείγματα περισσότερο σαν παράδειγμα προς αποφυγή προκειμένου να τεκμηριώσει τα επιχειρήματά του για την προεκλογική εκστρατεία αλλά και τις προτάσεις του για την μείωση του κράτους και των φόρων.
Τέλος, η εκλογή του M. Romney θα επηρεάσει και την πολιτική του ΔΝΤ. Η κρίση στην ευρωζώνη ανάστησε το ΔΝΤ που εναγωνίως αναζητούσε νόημα ύπαρξης τα τελευταία χρόνια. Αυτό συνοδεύτηκε και από την έντονη επιθυμία των ΗΠΑ για μεγαλύτερη ανάμειξη στο ευρωπαϊκό όραμα. Ήδη όμως από την σύνοδο του ΔΝΤ στο Τόκιο διαφάνηκε η προετοιμασία του για την επικείμενη στροφή σε μια πιο συντηρητική πολιτική και απομάκρυνση απ οποιαδήποτε δράση που δεν είναι σύμφωνη με το καταστατικό του αλλά και τις προθέσεις του προέδρου των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με ενδιαφέρει η άποψή σας