Άλλη μια κρίσιμη χρονιά

Tα τελευταία τρία χρόνια μέχρι και οι λέξεις έχουν χάσει την αξία τους. Ετσι αν χαρακτηρίσω το 2013 κρίσιμο έτος για την οικονομία κανείς δεν θα το πιστέψει. Και αυτό πολύ απλά διότι την τελευταία  περίοδο κάθε έτος ήταν κρίσιμο όπως επίσης και κάθε σαββατοκύριακο. Όπως και να έχει το 2013 θα είναι ένα κρίσιμο έτος μέσα στα πολλά κρίσιμα. Καλώς ή κακώς το θέμα με τον δημοσιονομικό ισοσκελισμό βρίσκεται σε καλό δρόμο. Όπως επίσης φαίνεται και η δηλωμένη επιθυμία των συνευρωπαιστών μας να μας κρατήσουν στην ΟΝΕ. Τι γίνεται από κεί και πέρα. Το 2013 πρέπει να γίνουν σημαντικά πράγματα αλλιώς το παιχνίδι χάθηκε. Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και αύξηση της ρευστότητας, αναπτυξιακή πολιτική, κούρεμα του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές. Αυτές οι δράσεις θα προσδιορίσουν την τύχη της ελληνικής οικονομίας.  Συμπληρωματικά στα παραπάνω είναι και η διεκδίκηση άλλων 23 δις από τα διαρθρωτικά ταμεία και λέω διεκδίκηση διότι οι ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να μας δώσουν 13 δισ. Η διαφορά είναι μεγάλη. Ετσι όπως είναι τα πράγματα πρέπει όλα να πάνε καλά. Δηλαδή να έχουμε επιτυχία σε όλα τα μέτωπα. Λίγο δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Δεν ξέρω τι διδάγματα και οικονομικές συνταγές μπορούμε να αντιγράψουμε από την Λατινική Αμερική αλλά τα παραπάνω δεν είναι ακατόρθωτα. Τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση υπάρχουν άρα μπορεί να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η ενίσχυση  της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας δεν θα γίνει από την ανακεφαλαιοποίση αλλά από την σταδιακή επιστροφή των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες. Αυτό θα επιτευχθεί με την αύξηση της αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος. Ήδη το γεγονός ότι άρχισε να δανείζεται πάλι από την ΕΚΤ και όχι από τον ΕLA είναι το πρώτο καλό βήμα. Όσον αφορά το κούρεμα του χρέους είναι κοινό μυστικό ότι η σημαντική ημερομηνία είναι αυτή των γερμανικών εκλογών. Επίσης κοινό μυστικό είναι ότι το χρέος δεν είναι εξυπηρετίσιμο από την ελληνική οικονομία. Το καλό είναι ότι μετά από το τελευταίο PSI το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος ρου χρέους είναι δημόσιο άρα πιο ελεγχόμενο και ασφαλισμένο από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις. Στην διεκδίκηση των κονδυλίων του νέου προγραμματικού πλαισίου πρέπει να πείσουμε ότι θα αξιοποιηθούν σε περιόδους  κρίσης και όχι σε σεμινάρια και εκδηλώσεις. Έμεινε το στοίχημα της ανάπτυξης. Δύσκολα το -7% της ύφεσης να γίνει +1% το 2014. Μάλλον εξαιρετικά αδύνατο .Θα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι αν κινηθούμε στο -4%. Και αυτό ότι με την προϋπόθεση ότι θα δουλέψουν τα παραπάνω αναπτυξιακά εργαλεία. Διαφορετικά το 2013 θα διαφύγουν από το εισοδηματικό κύκλωμα περισσότερα από 9,5 δις ευρώ με το νέο μνημόνιο. Αυτή η διαρροή από μόνη της μπορεί να προκαλέσει ύφεση 5% και τότε πραγματικά θα νοσταλγούμε τις βραζιλιάνικες πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης.