Προκαλεί μεγάλη έκπληξη και
αποροία. Κάνουμε τα ίδια πράγματα, ασκούμε τις ίδιες πολιτικές και περιμένουμε
να προκύψουν διαφορετικά αποτελέσματα. Για έξι χρόνια περίπου η πολιτική
εξουσία επαγγέλεται την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση. Μετά ακολυθεί
πολιτικές δημοσιονομικής περιστολής εμπλουτισμένες με μια χροιά μεταρυθμίσεων
και περιέμενει το Θαύμα της Κανά. Περιμένει την ανάπτυξη χωρίς να έχει κάνει
κάτι το διαφορετικό από πρίν. Αδυνατώ να κατανοήσω του λόγους για τους οποίους
η κάθε κυβέρνηση βρίσκεται εγκλωβισμένη αποκλειστικά σε μια μονοθεματική
ατζέντα η οποία περιέχει φόρους και περικοπές δαπανών.
Μια ασφαλής εξήγηση είναι η
ευκολία. Η επίτευξη των δημοσιονιμκών στόχων δεν χρειάζεται ιδαίτερη φαιά
ουσία. Αφορά βασικά στην υλοποίηση μιας δημοσιολογιστικής τεχνικής προκειμένου
να επιτευχθούν κάποιο στόχοι. Η άλλη εξήγηση προέρχεται από την πίεση των
δανειστών. Σε μια προσπάθεια (τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ε.Ε.) να επιδείξουν βιώσιμα
σχέδια εξυπηρέτησης του χρέους πιέζουν για την επίτευξη των δημοσιονομικών
στόχων έτσι ώστε να υποστηρίζεται η τροχία του χρέους. Η τρίτη εξήγηση
συνδέεται με την αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να παράγει αναπτυξιακές
ιδέες και πολιτικές. Μέχρι τώρα η λύση για την ανάπτυξη προερχόταν είτε από
τους κοινοτικούς πόρους είτε από την ενίσχυση της κατανάλωσης. Αμφότερα
σταμάτησαν. Η τέταρτη εξήγηση έχει να
κάνει με την εμμονή των μεταρυθμίσεων. Στα πλαίσια της οικονομικής ημιμάθειας
κάποιοι κάπου διάβασαν ότι η ανάπτυξη έρχεται με μεταρυθμίσεις. Αποτελεί και
αυτό μέρος των πολλών κλισέ της οικονομίας που μπορεί να διαβαστεί στους
φαισμπουκισμούς και στα τιτιβίσματα. Ορισμένες φορές μπορεί να είναι και έτσι.
Αλλά σίγουρα δεν είναι πάντα έτσι. Μας διαφεύγει ότι όταν οι μεταρυθμίσεις πολλαπλασιάζονται
με τον αποπληθωρισμό δίνουν μηδενικό αποτέλεσμα. Οι μεταρυθμίσεις μπορούν να
συνεισφέρουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια μακροχρόνια, μετά από πέντε ή δέκα
χρόνια. Τέλος, μεταρυθμίσεις και παγίδα ρευστότητας δέν γίνεται να συνυπάρξουν.
Περνάμε αισίως στον έκτο χρόνο
ύφεσης επαναλαμβάνοντας το ίδιο σενάριο το γνωστό. Δημοσιονομικά μέτρα,
περικοπές και πολλές αναπτυξιακές ευχές.
Το γεγονός ότι έξι χρόνια αυτή η διαδικασία δεν απέδωσε δεν φαίνεται να
μας προβληματίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με ενδιαφέρει η άποψή σας