Eurogroup 26/11/2012

Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς με ποιο τρόπο θα επιτευχθούν οι στόχοι για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Χρειάζεται να υιοθετήσουμε μια ευρύτατη ερμηνεία του όρου ΄βιωσιμότητα χρέους’ για να καταλήξουμε στα συμπεράσματα της εικοστής ευρωπαικής συνόδου που ασχολείται με το θέμα ‘ελληνικό χρέος’   Το χθεσινό eurogroup αποφάσισε την επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα που είχε αγοράσει η ΕΚΤ και την μείωση των επιτοκίων στα διακρατικά δάνεια και τα δάνεια του EFSF καθώς και την επιμήκυνση . Και όλα αυτά αν η ελληνική οικονομία καταφέρει να πετύχει κάποιους στόχους. Με αυτά τα μέτρα είναι αδύνατο να πέσει το χρέος σε επίπεδα μικρότερα από 110 % του ΑΕΠ το 2022 εκτός αν υποθέσουμε ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα αυξάνεται με ρυθμούς 5% για τα επόμενα 10 χρόνια. Σίγουρα τόσο η ΕΕ όσο και το ΔΝΤ είχαν μια ανάγκη για μια δήλωση σχετικά με την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Με αυτό τον τρόπο νομιμοποιείται και εξασφαλίζεται η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Ετσι συνεχίζεται η παλιά δοκιμασμένη συνταγή των ευρωπαικών οργάνων την οποία πολύ ευρηματικά  ο πρόεδρος Μιτεράν είχε επιγραμματικά περιγράψει  λέγοντας ‘δώσε χρόνο στο χρόνο’. Με αυτό τον τρόπο  περιέγραφε  την αναβλητικότητα στην διαδικασία αντιμετώπισης των προβλημάτων από την τότε ΕΟΚ.  

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το eurogroup κατέληξε σε μια  υπεραισιόδοξη  πρόβλεψη. Πολύ σύντομα θα ξαναπροκύψει το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Και αυτή την φορά θα το θέσουν οι αγορές επιτείνοντας την δυσπιστία στην ελληνική οικονομία  και απομακρύνοντας την επανάκαμψη στις αγορές. Οι φίλοι μας οι γερμανοί έχουν κάθε λόγο να αναβάλλουν τις ουσιαστικές προτάσεις για το ελληνικό χρέος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να έχουμε και εμείς τις δικές μας αξιόπιστες και ρεαλιστικές προτάσεις για την διαχείριση του χρέους.