Σελίδες

Translate

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

To μπαζούκα και το νεροπίστολο


Περιμέναμε με μεγάλη αγωνία τα αποτελέσματα του ισχυρού όπλου της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης, την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Ξεκίνησε τον  Ιανουάριο του 2015 και περιμέναμε  ουσιαστικές επιδράσεις στην οικονομία της ευρωζώνης. Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την πολυπόθητη ποσοτική χαλάρωση η οποία θα επεκταθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2017.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό η ποσοτική χαλάρωση αφορά την αγορά ομολόγων αξίας 60 δις ευρώ μηνιαίως. Με αυτή την νομισματική επέκταση θα ενισχυθεί   η κατανάλωση και θα δοθεί η δυνατότητα στις τράπεζες να παραχωρήσουν σε περισσότερα δάνεια και έτσι θα επιτευχθούν δύο στόχοι. Ο πρώτος έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του αποπληθωρισμού και ο δεύτερος με την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Όταν η ποσοτική χαλάρωση ξεκίνησε ο   πληθωρισμός ανήρχετο στο 0,6% στην ευρωζώνη ενώ εννέα χώρες είχαν αποπληθωρισμό. Ένα χρόνο μετά ο στόχος της ΕΚΤ για πληθωρισμό στο 2% δεν επετεύχθη και επιπλέον οι προοπτικές ανάπτυξης παραμένουν οι ίδιες. Ο πληθωρισμός το 2015 ανήλθε στο 0,8%  και η ανάπτυξη συνεχίζει να είναι αναιμική. Αρα τα αποτελέσματα  του μπαζούκα της ποσοτικής χαλάρωσης είναι εξαιρετικά πενιχρά.
Οι ουσιαστικοί λόγοι που οδηγούν σε αποτυχία άλλη μια ευρωπαϊκή πολιτική σχετίζονται κατ αρχήν με το συνολικό ποσό της ποσοτικής χαλάρωσης. Τα 60 δις αγορών μηνιαίως είναι κατά γενική ομολογία λίγα. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ η ποσοτική χαλάρωση από το 2008 μέχρι το 2013 ανήλθε σε 3 τρις δολάρια!!
Η κατανομή εξαιρεί τις χώρες που έχουν πρόβλημα. Η Ελλάδα εξαιρείται και η Πορτογαλία συμμετέχει μόνο με 2,5%. Αντίθετα καλύπτονται χώρες που δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικό πρόβλημα με την κρίση. Η Γερμανία για παράδειγμα λαμβάνει το 27,5% της ποσοτικής χαλάρωσης.
Οι τράπεζες αποτελούν τον  ουσιαστικό δίαυλο μεταξύ κεντρικής τράπεζας και οικονομίας.  Οι ευρωπαϊκές τράπεζες όμως δεν δύνανται να βρούν μελλοντικούς επενδυτές και επιπλέον είναι ‘χαμένες’ στο πρόβλημα της αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Εκτιμάται ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι περισσότερα από 1τρις (τρείς φορές το ευρωπαϊκό ΑΕΠ). Επιπλέον οι ευρωπαίοι επενδυτές εμφανίζονται απρόθυμοι   να αναλάβουν οποιονδήποτε επενδυτικό κίνδυνο. Αρα ο δεύτερος στόχος της ποσοτικής χαλάρωσης, η τόνωση των επενδύσεων, ακυρώνεται λόγω τραπεζικών προβλημάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι   η ποσοτική χαλάρωση βοήθησε την διολίσθηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και την μεγαλύτερη εξαγωγική διείσδυση των χωρών που εξάγουν.

Κατέληξε λοιπόν το μπαζούκα να γίνει νεροπίστολο. Τι πρέπει να γίνει; Kατ’ αρχήν μεγαλύτερη παρέμβαση. Τα 60 δις τον μήνα δεν βοηθούν. Επίσης,  η ποσοτική χαλάρωση πρέπει να συνδυαστεί με ένα ισχυρό πρόγραμμα επενδύσεων (δημόσιων ή ιδιωτικών). Το Junker plan που είχε ανακοινωθεί  ύψους 315 δις με 21 δις μόνο κοινοτική συμμετοχή δεν υλοποιήθηκε ποτέ και τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων των χωρών μελών της ΟΝΕ μειώνονται συνεχώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Με ενδιαφέρει η άποψή σας