Δεν υπάρχει αμφιβολία το κίνημα των αγανακτισμένων στην Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, στον Πύργο αλλά και στις άλλες πόλεις αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά κινήματα των τελευταίων δεκαετιών. Ο θυμός και η οργή για την ανεργία, για την μείωση του βιοτικού επιπέδου την αβεβαιότητα αλλά και την φαιδρή αναποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη. Για να έχουμε όμως την δυνατότητα να προξενήσουμε ένα ουσιαστικό πλήγμα πρέπει αυτή η αγανάκτηση να μεταβληθεί σε πρόταση. Σε πρόταση εφικτή. Η αγανάκτηση χρειάζεται παράλληλα να γίνει ένα σύνθημα αλλαγής και διάσωσης για μια κοινωνία που βρίσκεται στο παρά πέντε της συνολικής κατάρρευσης. Μπορεί και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις να έχουμε παρόμοια κινήματα πουθενά όμως η χώρα δεν βρίσκεται με το ένα πόδι στον γκρεμό.
Το σημαντικό είναι να αλλάξουν όλα αλλά κυρίως να μπορέσει να ξαναπάρει μπρος η μηχανή της οικονομίας, να δημιουργήσει πλούτο και θέσεις εργασίας . Γι αυτό η αγανάκτηση και ο θυμός για να μπορέσει να μετατραπεί σε πραγματική αλλαγή πρέπει να συνοδευτεί και από πρόταση διαφορετικά θα έρθει η κούραση. Η οργή πρέπει να γίνει διέξοδος και ευκαιρία μιας νέας μεταπολίτευσης.
Προσωπικά θεωρώ ότι απέχουμε ακόμα αρκετά από αυτή την εξέλιξη. Αυτό συμβαίνει κατά την απόψη μου για το γεγονός ό,τι ακόμα τα ΜΜΕ είναι πλήρως καθοδηγούμενα και οποιαδήποτε εναλλακτική πρόταση δημιουργηθεί στην τωρινή συγκυρία δε θα της δοθεί το βήμα να παρουσιάσει τις προτάσεις της στους πολίτες ενώ ταυτόχρονα ο κόσμος θα παραμένει μουδιασμένος από τον τρόμο που του προκαλούν τα υποτιθέμενα διλήμματα που τίθενται συνεχώς. Οι εξελίξεις όμως σε λίγα χρόνια θα οδηγήσουν εκεί. Το επόμενο βήμα στην ελληνική πραγματικότητα είναι η διενέργεια εκλογών στο προσεχές μέλλον με αδυναμία σχηματισμού ισχυρής κυβέρνησς κάτι που θα συνεπάγεται δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας. Η νέα λοιπόν κυβέρνηση, δεδομένου του πολιτικού προσωπικού που διαθέτει η χώρα, δε νομίζω να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να χειριστεί τα κολοσιαία προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όποτε και η κατάσταση θα εκτροχιαστεί πλήρως. Τότε είναι που θα θεριέψει η λαϊκή αγανάκτηση και η πλατεία Συντάγματος δε θα είναι αρκετή να χωρέσει τους αγανακτισμένους. Τότε εκτιμώ πως οι εξελίξεις θα αναγκάσουν στη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών με νέους καταξιωμένους πολίτες οι οποίοι ενδέχεται να δώσουν μια νέα πνοή στην κοινωνία προκειμένου να οδηγηθούμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη αρκεί να κόψουν τα πραγματικά καρκινώματα της οικονομίας που δεν είναι άλλα από τις υπερκοστολογήσεις σε άμυνα, υγεία και δημόσια έργα γιατί τα πολλά λεφτά φεύγουν εκεί και όχι στους πολυάριθμους δημόσιους υπαλλήλους. Δε λέω ότι δεν είναι υπεράριθμοι κάθε άλλο, αλλά είναι ανοησία να θεωρείς πως θεραπεύοντας τον πονοκέφαλο που σε ενοχλεί θα γλιτώσεις από τον καρκίνο που σου τρώει τα σωθικά....
ΑπάντησηΔιαγραφή