Με μια ομοβροντία απαξιωτικών δηλώσεων υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι κρατών-μελών και θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης καλούν την ελληνική κυβέρνηση να έρθει στα λογικά της. Αλλιώς υπάρχει ορατός κίνδυνος να συμβεί κάτι που ούτε καν προβλέπεται στην γενεσιουργό συνθήκη του ευρώ, να αποπεμφθεί κάποιο μέλος. Να βρεθούμε εκτός ευρώ δηλαδή. Να γυρίσουμε στη δραχμή δηλαδή. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Ακόμη και ιστορικά αποδεδειγμένα σύμμαχες χώρες, όπως η Γαλλία, δεν μασούν πλέον τα λόγια τους. Ή υλοποιείτε τις δεσμεύσεις σας ως χώρα ή νίπτομε τας χείρας μας. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Για την ακρίβεια όπου και να γυρίσουμε τα ίδια ακούμε.
Καταφέραμε απ’ ότι φαίνεται να πετύχουμε κάτι που επί αιώνες φαινόταν ακατόρθωτο στην γηραιά ήπειρο. Όλες ανεξαιρέτως οι ευρωπαϊκές χώρες να συμφωνήσουν σε κάτι. Ότι η Ελλάδα δεν αξίζει μάλλον να ανήκει στην Ευρώπη.
Συνήθως, όταν φτάνεις να σε προσβάλλουν έτσι οι έξω κάτι καλό πρέπει να έχεις κάνει μέσα. Με την ανεργία να φλερτάρει το 20%, το διαθέσιμο εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων να αποδεκατίζεται καθημερινά, τις επενδύσεις να αποκτούν αρνητικό πρόσημο, και την κρίση να βαθαίνει ανεξέλεγκτα, η αθέτηση του λόγου μας δεν δείχνει να προσφέρει κάποια οφέλη ούτε και εσωτερικά.
Το αντίθετο μάλιστα, η αποσπασματική εφαρμογή της περιοριστικής πολιτικής αδυνατεί να σταθεροποιήσει την οικονομία ενώ συγχρόνως οι παλινωδίες και οι συνεχείς αναιρέσεις των πρόχειρα ειλημμένων αποφάσεων στραγγαλίζουν οποιαδήποτε προοπτική αναπτυξιακής αντίδρασης της οικονομίας. Ακόμη και κλάδων όπως ο τουρισμός ή η ναυτιλία, οι οποίοι καίτοι βαλλόμενοι πανταχόθεν προσπαθούν αφ’ εαυτού να σηκώσουν κεφάλι.
Τώρα πως γίνεται 350 εκατομμύρια ευρωπαίοι και 11 εκατομμύρια Έλληνες ταυτόχρονα να είναι έξαλλοι και οι υπεύθυνοι να μην το έχουν αντιληφθεί, υπερβαίνει τη λογική. Και είναι φανερό ότι δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα γιατί συνεχίζουν το ίδιο κόλπο που εφαρμόζουν εδώ και δυο χρόνια, μόλις φανούν τα δύσκολα. Τη μια μέρα ο ένας αποφασιστικά και τελεσίδικα υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια στους έξω (γιατί μόνο έτσι μπορούν να χαρακτηρισθούν οι εξαγγελίες ότι θα υλοποιηθούν σε 20 μέρες μεταρρυθμίσεις που λιμνάζουν επί 30 χρόνια) και την άλλη αρχίζουν και βγαίνουν οι συναρμόδιοι προτείνοντας εξαιρέσεις στην αποφασιστικότητα για να καλοπιάσουν τους μέσα.
Η εποχή της επικοινωνιακής διαχείρισης των προβλημάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί και τα μικροπολιτικά συμφέροντα στη χώρα αδυνατούν να το καταλάβουν. Μαζί με το μέγεθος του προβλήματος. Αλλοίμονο μας.
απόψεις και ιδέες για την οικονομία και την κρίση σε Ελλάδα και ΕΕ. Μάκρο προσεγγίσεις και οικονομία
Συμφωνώ απολύτως μαζί σας κύριε καθηγητά,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά εγώ πιστεύω πως τα σενάρια να αποπεμφθεί η Ελλάδα εκτός του ευρώ ή της ΕΕ είναι τελείως για πολιτικές σκοπιμότητες, γιατί όλες οι μεγάλες δυνάμεις, ειδικά η Γερμανία αντιμετωπίζουν μεγάλες πιέσεις στα εσωτερικά τους από τους πολίτες και οι σημερινές κυβερνήσεις έχουν χάσει πολλούς ψήφους. Δεν έχουν κανένα άλλο εργαλείο στο χέρι τους να δείξουν ότι τιμωρούν την Ελλάδα για να πάρουν έστω και κάτι τους ψήφους που έχασαν.
Στη χειρότερη περίπτωση εγώ πιστεύω πως θα προχωρήσουν στο θέμα με τις εγγυήσεις, δηλαδή θα αναγκάσουν την Ελλάδα, εφόσον δεν πιάνει τους στόχους, να πουλήσει μια περιουσία της για να συμπληρώσει το κενό κάθε φορά, χωρίς να πάρει άλλα μέτρα. Αλλιώς δεν βλέπω να μειώνονται οι δαπάνες του κράτους, δηλαδή να μικραίνει το κράτος...