H Oικονομική Θεωρία από την Αρχή

Στην κυριολεξία πρέπει να γράψουμε από την αρχή την οικονομική θεωρία της ελεύθερης οικονομίας. Μετά την μοναδική απόφαση του eurogroup περί διάχυσης του κόστους διάσωσης των τραπεζών στους καταθέτες ξεπερνώντας την επιβεβλημένη συμμετοχή της κεντρικής τράπεζας κατ αρχήν και στην συνέχεια των μετόχων και των κατόχων ομολόγων έχουμε συνέχεια. Γίνονται συγκεκριμένες αναφορές, τελευταία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (συνέντευξη στη) ΝΕΤ 2/4/2013) για την ανάγκη επίτευξης δημοσιονομικής ισορροπίας έτσι ώστε να έλθει η ανάπτυξη. Αυτό αποτελεί μια ακόμα μοναδική καινοτομία. Οσο και να ψάξει κανείς δεν θα βρεί πουθενά να υποστηρίζεται θεωρητικά αυτή η άποψη. Τουναντίον υποστηρίζεται η άποψη ότι η δημιουργία δημοσιονομικών ελλειμμάτων ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Τελευταία αυτή η άποψη προβάλλεται τόσο από κεϋνσιανιστές όσο και από φιλελεύθερους οικονομολόγους. Οι σχετικές αναφορές μπορούν να βρεθούν στα blogs διακεκριμένων οικονομολόγων όπως οι Simon Wren Lewis (mainly macro), Paul De Grauwe, Brad De Long. H λογική είναι πολύ απλή. Το κράτος θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, θα επιδοτήσει και θα επιχορηγήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα, θα μειώσει τους φόρους, θα ενισχύσει την ρευστότητα κ.λ.π. Πιστεύει κανείς ότι αν δεν παίξει αυτό τον ρόλο το κράτος θα έλθει η ανάπτυξη από την απελευθέρωση του επαγγέλματος του λιμενεργάτη και του μεσίτη; Aν δεν πρόκειται περί βαθιάς πλάνης τότε ειλικρινά δεν ξέρω τι να υποθέσω για τους οικονομολόγους όπου σε περιόδους κρίσης πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα προκληθεί αποκλειστικά από την δημοσιονομική ισορροπία και τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις. Σίγουρα η δημοσιονομική ισορροπία αποτελεί ένα ζητούμενο της οικονομικής πολιτικής αλλά δεν μπορεί να είναι ο αποκλειστικός στόχος αν στόχος είναι η ανάπτυξη.