H Ποντικοπαγίδα του Χρέους

Η συζήτηση της περασμένης Τετάρτης με τον Αν. Μαζαράκη στον Ρ/Σ Παραπολιτικά 90,1 επικεντρώθηκε και στο θέμα του χρέους. Παραθέτω τα κυριότερα σημεία τα οποία είχαν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν κρίνω από τα τηλέφωνα και την μέτρηση της ακροαματικότητας του σταθμού.

‘’Το θέμα του ελληνικού  χρέους εξελίσσεται σε έναν καταλύτη εξελίξεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΟΝΕ. Το γεγονός ότι με τόση σθεναρή αντίσταση αποφεύγει η γερμανική κυβέρνηση την  συζήτηση για το χρέος είναι ενδεικτικό της δυσκολίας αντιμετώπισης του.

Με προφάσεις και άλλοθι που σχετίζονται με τις μεταρρυθμίσεις το Eurogroup μεταθέτει το θέμα της ρύθμισης του χρέους και αναβάλει την οποιαδήποτε συζήτηση. Ο κύριος λόγος έχει να κάνει με τα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν από την αναδιάρθρωση του Μαρτίου του 2012. Το λεγόμενο PSI+ είχαν σαν αποτέλεσμα το να καταστήσει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού ιδιωτικού χρέους δημόσιο. Με άλλα λόγια σήμερα μόνο το 25% του ελληνικού χρέους είναι τιτλοποιημένο και διαπραγματεύεται. Το υπόλοιπο αποτελεί χρέος της Ελληνικής Δημοκρατίας προς Κυβερνήσεις, οργανισμούς  και κεντρικές τράπεζες. Το γεγονός ότι αυτό το μεγάλο κομμάτι του χρέους δεν είναι ομόλογα σημαίνει ότι δεν μπορεί και να αναδιαρθρωθεί. Διότι ως γνωστόν οι αναδιαρθρώσεις γίνονται στην  καθαρή παρούσα αξία του χρέους. Οποιαδήποτε περικοπή σημαίνει αυτόματα δημοσιονομική ‘τρύπα’ στους προϋπολογισμούς των δανειστριών χωρών.  

συλλογή Χ, Μύττα

 Μπορεί κανείς να φανταστεί κατά την προεκλογική  περίοδο στην Γερμανία να χρειαστεί να 

επιχειρηματολογήσει ο κ. Σόιμπλε για την ανάγκη αύξησης των φόρων ή μείωσης των δημοσιονομικών δαπανών προκειμένου να καλυφθεί  το κενό που προέκυψε από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;  Το φοβερό είναι ότι την προηγούμενη  περίοδο θριαμβολογούσε ισχυριζόμενος ότι έλυσε άπαξ δια παντός  το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Η αλήθεια είναι ό τι με το PSI+ μπορεί να επιλύθηκε το πρόβλημα των ευρωπαϊκών τραπεζών που είχαν στα χαρτοφυλάκια τους ελληνικά ομόλογα δεν επιλύθηκε όμως το θέμα του χρέους. Αντίθετα μετακινήθηκε χρονικά,  διογκώθηκε και άλλαξε ποιοτικά χαρακτηριστικά.  Οικοδομήθηκε έτσι μια ποντικοπαγίδα χρέους  ή οποία εγκλώβισε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα