Οι προβλέψεις που έγιναν στα πλαίσια
του ελληνικού προγράμματος είναι πλέον συνώνυμες της αστειότητας και φέρουν μεγάλος μέρος της ευθύνης για την αποτυχία
των προγραμμάτων. Και αυτή η αδυναμία πρόβλεψης αναφέρεται τόσο στα μεγέθη που σχετίζονται με την
ανάπτυξη και την ανεργία όσο και με τα δημοσιονομικά μεγέθη. Οι ατυχείς προβλέψεις, ορισμένες φορές με σαφή σκοπιμότητα, προκάλεσαν
την αδυναμία κατανόησης των πραγματικών προβλημάτων της οικονομίας.
Χρειάζεται να επισημανθούν οι προηγούμενες αστοχίες διότι απ’ ότι
φαίνεται οι μελλοντικές παρεμβάσεις στο χρέος θα χαρακτηρίζονται από παρεμβάσεις
που αφορούν σε ομόλογα υβριδικής μορφής. Αυτά τα ομόλογα θα
συνδέουν το κουπόνι πληρωμής ή τον χρόνο πληρωμής του κουπονιού με τις μακροοικονομικές
επιδόσεις. Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα διότι η μακροχρόνια εποχή των
χαμηλών αποδόσεων και των περιορισμένων διακυμάνσεων της αγοράς ομολόγων έφτασε στο τέλος της. Πλέον η αγορά
ομολόγων εισέρχεται σε μια φάση ιδιαίτερα απρόβλεπτη για τις αποδόσεις και για
την τιμή. Αυτή η φάση δεν είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί για νέες και σύνθετες εκδόσεις ιδιαίτερα όταν προέρχονται
από χώρες που εξέρχονται από μνημόνια και ο
αποπληθωρισμός καθώς και η παγίδα ρευστότητα συνεχίζουν να την απειλούν.
Και επειδή δεν είναι λογικό να
υπάρχει σύνδεση του κουπονιού με το δημοσιονομικό αποτέλεσμα η εμπειρία δείχνει
ότι η πρόταση θα αφορά την σύνδεση των κουπονιών και του χρόνου
πληρωμής με τον ρυθμό μεταβολής του ΑΕΠ.
Άρα η ανάγκη για ακριβείς προβλέψεις αναφέρεται στην ακριβή πρόβλεψη του ΑΕΠ
τόσο βραχυχρόνια όσο και μακροχρόνια.
Η οποιαδήποτε παρέμβαση στο χρέος
θα είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Πρέπει
να σημειωθεί ότι οι αισιόδοξες προβλέψεις για το ΑΕΠ θα συνοδεύονται από την
κανονικότητα των πληρωμών οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εντελώς ανεδαφικές. Οι ρεαλιστικές προβλέψεις για τα μακρο μεγέθη θα
βοηθήσουν στην εξομάλυνση των πληρωμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με ενδιαφέρει η άποψή σας