Τα Οικονομικά της Χαρμολύπης

Τελικά δεν ξέρω αν πρέπει να πανηγυρίζουμε ή να θρηνούμε κάθε φορά που αποφασίζεται κάτι για την ελληνική οικονομία και το εξωτερικό χρέος. Αρχής γεννωμένης από το περίφημο πιστόλι, ένα χρόνο πριν, με το οποίο υποτίθεται θα αντιμετωπίζαμε τους κερδοσκόπους. Στην συνέχεια φέραμε τις σφαίρες κ.λ.π., κ.λπ. αλλά τελικά τα spreads κινούνται στις 900+ μ.β.     

Η τελευταία Σύνοδος αποφάσισε την μείωση του επιτοκίου κατά 100 μ.β. και την χρονική επιμήκυνση των δανείων. Αναμφισβήτητα αποφάσεις προς την θετική κατεύθυνση. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε αν επιλύουν το πρόβλημα αυτές οι αποφάσεις ή μετά από κάποιους μήνες θα περιμένουμε κάποια άλλη απόφαση να μας σώσει. Ή να κάνω διαφορετικά την ερώτηση. Την επόμενη πενταετία (2011-2015) η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί να αποπληρώσει σε τοκοχρεωλύσια το ποσό των 235 δις ευρώ. Επίσης οι συνολικές δημοσιονομικές δαπάνες (για μισθούς και συντάξεις, υγεία, παιδεία κ.λ.π.) θα ανέλθουν σε 270 δις περίπου. Επιπλέον τα φορολογικά έσοδα στην καλύτερη περίπτωση θα φθάσουν τα 290 δις. Αρα χρειάζεται να δαπανήσουμε 505 δις (=235+270) και θα εισπράξουμε 290 Τουτέστιν υπάρχει μια διαφορά 215 δις (=505-290). Τώρα, με τις αποφάσεις της Συνόδου εξοικονομούμε 6,5 δις ευρώ από την μείωση του επιτοκίου και 80 δις μετατίθενται για την μετά 2016 περίοδο. Συνεπώς υπάρχει η ανάγκη για επιπλέον 128,5δις=(215-80-6,5). Σ αυτό το κεντρικό ερώτημα της απλής αριθμητικής πρέπει να απαντήσουμε πριν χαρούμε.