Σ αυτό το blog συνήθισα να γράφω άρθρα και σκέψεις που σχετίζονται
αποκλειστικά με την οικονομική κατάσταση. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση διότι
θεωρώ το θέμα το νομοσχεδίου που έφερε η Κυβέρνηση προς ψήφιση και αναφέρεται
στην αντιρατσιστική βία ως εξαιρετικά επικίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και
ομαλότητα σε περιόδους δύσκολες.

Ας δούμε όμως τι σημαίνει αυτή η πρόβλεψη του νομοθέτη από μόνη της χωρίς μια
διάταξη που να προσδιορίζει, εξειδικεύει και πάνω απ όλα να συγκεκριμενοποιεί
το πώς θα εφαρμόζεται ο νόμος. Οποιαδήποτε καταγγελία χωρίς κάποια ουσιαστική
απόδειξη απλά ως μαρτυρία ότι μια ομάδα ανθρώπων ή ένα συγκεκριμένο άτομο βάλει
κατά της εθνικής καταγωγής κάποιου ή κατά της θρησκείας ή της προέλευσης κάποιου
άλλου ατόμου συνεπάγεται αυτόματα την εφαρμογή της ποινής. Ετσι όπως είναι
διατυπωμένο έγκειται στο δικαστήριο να αποφασίσει για το αν ευσταθεί ή όχι αυτή
η κατηγορία. Ακόμα και η φραστική επίθεση ομάδας φιλάθλων έναντι άλλης χρησιμοποιώντας
ως στοιχείο της επίθεσης την ιδιαίτερη καταγωγή τους (π.χ. από την Θεσσαλονίκη)
μπορεί να εμπίπτει στον νόμο. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχει ο κίνδυνος η
μισή Ελλάδα να μηνύει την άλλη μισή για τα φαινόμενα ρατσισμού. Τέτοια
υπερευαισθισία δεν υπάρχει σε καμμία χώρα.
Τα σενάρια μετά την ψήφιση του ν/σ είναι δύο. Πρώτον υπάρχει ο κίνδυνος αυτός
ο υπερβολικά αυστηρός νόμος να προκαλέσει μεγαλύτερες εντάσεις να περιπλέξει
ακόμα περισσότερο τα ρατσιστικά επεισόδια. Εναλλακτικά ο νόμος αυτός θα
εκφυλιστεί θυμίζοντας την εφαρμογή του νόμου για το κάπνισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με ενδιαφέρει η άποψή σας