H αδυναμία αντίληψης του ενδιάμεσου και το εξ’ εφόδου αποτέλεσμα

Είναι μεγάλο λάθος να προτρέχουμε να χαρακτηρίσουμε νίκη ή ήττα την συμφωνία που επετεύχθη την προηγούμενη Παρασκευή. Αυτή οι χαρακτηρισμοί αντανακλούν περισσότερο την ανάγκη μετεξέλιξης της φαντασίωσής μας παρά μια προσπάθεια για την ερμηνεία της πραγματικότητας.

Οι μέν θεωρούν ότι με την έφοδο της 25^ης Ιανουαρίου κατέλαβαν την εξουσία στην Αθήνα και τώρα πρέπει να νικήσουν και στις Βρυξέλλες. Οι δε θεωρούν δικαίωση την αποτυχία των διαπραγματεύσεων και στηρίζουν  σ’ αυτή την αποτυχία το πολιτικό τους μέλλον.

Το λάθος είναι ότι και από τις δύο προσεγγίσεις λείπει η έννοια του ενδιάμεσου. Και αυτό γιατί πρόκειται κατά την άποψή μου για μια ενδιάμεση συμφωνία. Οσες πιθανότητες έχει να εξελιχθεί σε ένα νέο μνημόνιο άλλες τόσες πιθανότητες έχει να εξελιχθεί σε αφετηρία ενός οδικού χάρτη εξόδου από την κρίση. Εχει σημασία να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα υλοποίησης με συγκεκριμένα μέτρα της συμφωνίας πλαίσιο. Με άλλα λόγια πολλά θα εξαρτηθούν από την εξειδίκευση αυτής της ενδιάμεσης συμφωνίας.

Το σίγουρο είναι ότι για πρώτη φορά ανοίγεται μια χαραμάδα από την οποία μπορεί να προκύψει μια αλλαγή της μέχρι τώρα μονοδιάστατης πολιτικής της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Συνδέεται η επίτευξη δημοσιονομικών πλεονασμάτων με την οικονομική συγκυρία.

Κατόπιν τούτων διερωτώμαι, Αυτό δεν θέλαμε? Αυτό δεν αποζητούσαμε τόσα χρόνια? Σ’ αυτό το διάχυτο κλίμα της ακατανοησίας τα προηγούμενα πέντε χρόνια αυτό δεν ήταν το κεντρικό επιδιωκόμενο δεξιών, αριστερών, κεντρώων?  Υποστηρίζαμε ότι οι κρίσεις αντιμετωπίζονται με αύξηση της ρευστότητας-ποσοτική χαλάρωση και δημοσιονομική χαλάρωση. Αρα το κεντρικό πλαίσιο πολιτικής υπάρχει. Τότε ποιό είναι το πρόβλημα? Το πρόβλημα ίσως είναι οι καλλιεργημένες φαντασιώσεις ότι μπορείς να μοιράσεις κάτι που δεν έχεις. Οτι μπορείς να δημιουργήσεις θέσεις εργασίας εκεί που δεν υπάρχει παραγωγική δραστηριότητα αλλά μόνο μια αφηρημένη άποψη για την ισότητα. Και τέλος ότι μπορείς να είσαι μέλος μιας νομισματικής και όχι οικονομικής ένωσης χωρίς υποχρεώσεις.