Τον τελευταίο
καιρό η ανάγκη για αναστροφή της κρίσης αντιμετώπισης της εκτεταμένης
φτωχοποίησης και της μεγάλης ανεργίας επέφερε πιο επιτακτικά την συζήτηση για
την ανάπτυξη. Το πρόβλημα με αυτές τις
συζητήσεις είναι ότι πολύ εύκολα πελαγοδρομούμε. Για μια ακόμα φορά χρειάζεται
να διακρίνουμε τους προσδιοριστικούς της
ανάπτυξης και επίσης να ξεκαθαρίσουμε το μακροχρόνιο από το βραχυχρόνιο.
Σήμερα όπως είναι
η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας ο κύριος προσδιοριστικός παράγοντας για την
ανάπτυξη είναι η κατανάλωση. Η ιδιωτική κατανάλωση συνεισφέρει στην διαμόρφωση
του ΑΕΠ μέχρι και 45%. Ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά οι επενδύσεις οι
δημόσιες επενδύσεις και οι εξαγωγές. Άρα
αν κάποιος θέλει άμεσα και βραχυχρόνια αναπτυξιακά αποτελέσματα στην ελληνική
οικονομία πρέπει να ενισχύσει την ιδιωτική κατανάλωση. Το επόμενο ερώτημα είναι
ποιό τμήμα του πληθυσμού έχει την
μεγαλύτερη οριακή ροπή για κατανάλωση προκειμένου να παρουσιαστούν τα
μεγαλύτερα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα; Tα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια έχουν την
μεγαλύτερη ροπή για κατανάλωση. Επομένως
για άμεση ανάτυξη ενίσχυση της κατανάλωσης των χαμηλών εισοδημάτων.
Διαφοροποιείται η
συζήτηση αν μιλάμε για μακροχρόνια αποτελέσματα. Σ αυτή την περίπτωση
χρειαζόμαστε ιδιωτικές επενδύσεις και αύξηση της παραγωγικότητας των
συντελεστών παραγωγής και τεχνολογία. Αυτά τα αποτελέσματα θα εμφανιστούν στην
ελληνική οικονομία στο βάθος πενταετίας. Οι προσπάθειες αυτές απαιτούν την
συνολική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και μεταβολές στην ανταγωνιστικότητα
της οικονομίας.
Τελικά αυτό που επείγει είναι να βγεί η οικονομία από την εντατική και να πάρει ‘μπρός’. Αυτό μπορεί να γίνει
μόνο με την αύξηση της κατανάλωσης. Αργότερα οι διαρθρωτικές μεταβολές θα
επιφέρουν αποτελέσματα στην οικονομία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με ενδιαφέρει η άποψή σας